Hep Gezelim İstiyorum
1. Amasra (23 Nisan 2015): Bu tatilde rakı içtik deniz kenarında, o sırada güneş batıyordu yavaşça ve bense ağladım. Tutamadım göz yaşlarımı, uzun zamandan sonra ilk kez kaybetmekten koktum, gelecek için endişe duydum. O sırada gökyüzü mor ve turuncu renkti, hatırlıyorum... Hiç unutmayacağımı biliyorum...
6. Antalya (3 Haziran 2015): Ameliyatımdan sonra stres olunca ağlamıştım telefonda o da destek olmak için gelmişti, çok hoşuma gitti. Artık ben ağlayınca Nicky pek umursamasa da yine de hoş bir anı oldu benim için. Yaparım diyorsa yapacağını anladım. Nicky'nin en çok dengede oluşunu sevdiğimi bir kez daha anladım.
2. Kapadokya (17 Temmuz 2015): Yanımda Nicky varsa korkmadığımı anladım. Kontrolsüz aktivitelerden korkarım ben, gereksiz bulurum risk almayı ama yanımda o vardı ve ben korkmadım balona bindim. Kalabalık grup ile sıkışık vaziyette yer altı mağaralarına bile indim. Tüm şehir periliydi, biz de masal kahramanları....
3. Kıbrıs (23 Eylül 2015): Saçma sapan bir neden yüzünden ilk kez orada bağırsak da birbimize çok ama çok sevdik biz bu tatilimizi. Girne yerine Lapta bölgesinde kaldık. İyi ki de öyle yapmışız! Bir tarafımızda deniz bir tarafımızda 5 parmak dağları... Ve Kıbrıs'a taşınma hayalleri kuruyoruz şimdi...
4. İrlanda (20 Aralık 2015): Beklentilerimi minimumda tutarak gittim. Ailesini çok sevdim. Şömineli bir evimiz olsun ve her gece ateşin karşısında beraber oturalım istedim. Ön yargılarımdan uzaklaştım, ona güvendim. İlk kez stadyumda rugby maçı izledim, ilk christmas yemeğimi yedim. Bir kez daha meleklere inandım, daha çok dilek dilemeye başladım.
5. Minsk (26 Şubat 2016): Beni ve Türk kültürünü bu kadar iyi anlayabileceğini hiç düşünmemiştim. Ailem & Nicky ilk kez tanıştılar. Hiç sorun yaşamadık. Biz ilerisi için konuştuk. En sevdiğim kardeşim evlendi biz de el ele kar yağarken sokaklarda dolaşmanın tadını çıkardık...
...gördüm geldim.
Şimdi sırada Alanya, Samos Adası, İzmir ve yine Kıbrıs var!
6. Antalya (3 Haziran 2015): Ameliyatımdan sonra stres olunca ağlamıştım telefonda o da destek olmak için gelmişti, çok hoşuma gitti. Artık ben ağlayınca Nicky pek umursamasa da yine de hoş bir anı oldu benim için. Yaparım diyorsa yapacağını anladım. Nicky'nin en çok dengede oluşunu sevdiğimi bir kez daha anladım.
2. Kapadokya (17 Temmuz 2015): Yanımda Nicky varsa korkmadığımı anladım. Kontrolsüz aktivitelerden korkarım ben, gereksiz bulurum risk almayı ama yanımda o vardı ve ben korkmadım balona bindim. Kalabalık grup ile sıkışık vaziyette yer altı mağaralarına bile indim. Tüm şehir periliydi, biz de masal kahramanları....
5. Minsk (26 Şubat 2016): Beni ve Türk kültürünü bu kadar iyi anlayabileceğini hiç düşünmemiştim. Ailem & Nicky ilk kez tanıştılar. Hiç sorun yaşamadık. Biz ilerisi için konuştuk. En sevdiğim kardeşim evlendi biz de el ele kar yağarken sokaklarda dolaşmanın tadını çıkardık...
Yaa bizde 1 yıl böyle geçmiş! Bunların dışında yanımda Nicky olmadan
Ruanda:
...gördüm geldim.
Şimdi sırada Alanya, Samos Adası, İzmir ve yine Kıbrıs var!
Yorumlar
Yorum Gönder