Işık...

Bugün Cuma, şaka gibi!

Bugün ayrıca Dilek gelecek beni ziyarete. 
Daha doğrusu yola çıkıyor yarın sabah Ankara'ya varacak.
Dilek kimdir derseniz eğer? Bir tıklayın fikriniz olur!




Bazen, ben-biz karamsarlığa düşüyoruz, kendi acizliğimizden, yarım yönlerimizden rahatsız oluyoruz. Hayallerimiz büyüdükçe ikimiz de imkansızlıkları keşfedip korkuyoruz. Ama bunları işte hep beraber sorgulayarak yaşıyoruz, en sonunda kendi seslerimiz birbirimizi telkin ediyor. Dilek dünyanın öbür ucuna kadar gitti hem de defalarca, hiç durmadan yerinde geziyor, bakıyor, sorguluyor ve sonra bana anlatıyor hepsini. Usul usul sesi ile telefonuma ses kayıtları yolluyor zamanın farklı aktığı o uzak masal dünyalarından. 



Dilek tam bir afettir! Farklıdır o, hiç anlamadan aklınızı çekip alabilir. Korkuları öyle insanidir ki içine girdikçe siz utanırsınız acıkmaktan, susamaktan. Biz hep yolumuzu sevginin aydınlatmasını diliyoruz, şeytanca fikirlerle dans ederken bulduğumda da kendimi o hep bana ışık olandır....


Sevgiyle Kalınız